کد مطلب:47303 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » قرآن

بعضي معتقدند كه قرآن و احكام آن مربوط به زمان جاهليت و گذشته است و با پيشرفت دنياي امروز ـنعوذباللهـ ديگر قرآن كاربردي ندارد، لطفاً پاسخ اين مسأله را بيان فرماييد؟

براي جاوداني بودن قرآن كريم و دين مبين اسلام دلايل فراواني وجود دارد، كه بعضي از آنها عبارتند از:

1. تازگي و اثربخشي قرآن در همه زمانها: قرآن كتابي است كه براي يك زمان نازل نشده است و الاّ با گذشت زمان، همة رازهاي آن كشف ميشد و جاذبه و تازگي و اثر بخشي خودش را از دست ميداد; حال آنكه ميبينيم زمينه تدبر و تفكر و كشف جديد، هميشه براي اين درياي بيكران و مفاهيم بلند آن وجود دارد.

اين نكتهاي است كه پيامبراكرمو امامان معصوم: آن را توضيح دادهاند. پيامبراكرمفرموده است: مثل قرآن، مثل خورشيد و ماه است و مثل آندو هميشه در جريان است. (پس با گذشت زمان كهنه نميشود)

امام رضا7 نقل كردهاند كه از امام جعفر صادقپرسيدند؟: چه سري است كه هر چه زمان بيشتري بر قرآن ميگذرد و هر چه بيشتر تلاوت ميشود بر طراوت و تازگيش افزوده ميگردد؟

فرمودند: براي اينكه قرآن تنها براي يك زمان و نه زمان ديگر و براي يك مردم و نه مردم ديگر، نازل نشده; بلكه براي همة زمانها و همة مردم نازل شده است. بنابراين، خداوند متعال قرآن را طوري ساخته كه در هر زمان و با وجود همه اختلافهايي كه در انديشههاي مردم به چشم ميخورد، بر زمانها و افكار پيشي گيرد و در هر عصري مفاهيم تازهاي از معارف بلند آن كشف شود.(ر.ك: آشنايي با قرآن، استاد شهيد مطهري، ج 1و2، ص 29، صدرا.)

2. احكام اسلام در فطرت و نهاد بشر جاي دارد; لذا ماندگار است:

قرآن كريم، احكام الهي را در نهاد بشر ميداند و ميفرمايد: فأقم وجهك للدّين حنيفا فطرت اللّه الّتي فطر النّاس عليها; (روم، 30) توجه خويش را به سوي دين حقگرايانه پايدار و استوار كن; به همان فطرتي كه خدا مردم را بر آن آفريده است. پس طبق اين آية شريفه، احكام قرآن منطبق بر فطرت بشر بوده، هميشه باقي است.

البته نبايد اين مطلب را از نظر دور داشت كه اسلام داراي دو نوع احكام و مقررات است: 1. احكام و مقررات ثابت كه بر اساس آفرينش انسان و مشخصات ويژة او استوار است و به نام دين و شريعت اسلامي ناميده شده است; مانند يك قسمت از عقايد و مقرراتي كه عبوديت و خضوع انسان را نسبت به پروردگارش مجسم ميكند و يا كليات مقرراتي كه با اصول زندگي انسان اعم از غذا، مسكن، ازدواج و... مربوط است، و با دلايل ياد شده ثابت شد كه انسان براي هميشه به اجراي آنها نيازمند است. اصلاً آيا ميتوان ادّعا نمود كه هر چه مربوط به زمان گذشته باشد، با گذشت زمان ديگر كاربردي ندارد; مثلاً اگر بشر در زمان جاهليت عدالت را دوست ميداشت و يا از ظلم گريزان بود، الآن بگوييم: اين اصل ديگر كهنه شده و كاربردي ندارد! ما قضاوت اين مسأله را به شما واگذار ميكنيم كه كدام يك از احكام اسلام مربوط به زمان گذشته بوده و الآن كاربردي ندارد؟!

2. مقررات و احكامي كه جنبة موقتي يا محلي و يا جنبة ديگري داشته و قابل تغيير است و به حسب مصالح مختلف زمانها و مكانها اختلاف پيدا ميكند كه به عنوان آثار ولايت عامه مطرح است. و به نظر نبياكرمو جانشينان و منصوبين از طرف ايشان: و علماي دين وابسته است.(ر.ك: فرازهايي از اسلام، علامه طباطبايي، ص 47 ـ 69، نشر جهانآرا / الميزان، علامه طباطبايي;، ج 12، ص 325، مؤسسه اعلمي.)